Krawędź Wysoczyzny pocięta jest licznymi wąwozami, którymi płyną malownicze stru­mienie. Bardzo bogata jest szata roślinna, ciekawostką jest występowanie na tym terenie gatunków górskich.

Naj­cenniej­sze fragmenty zbiorowisk leśnych chronione są w rezerwatach: „Bu­ki Wysoczyzny Elbląskiej", „Kadyński Las" oraz „Pióropusznikowy Jar". Występu­ją tu liczne zwierzęta. Przez teren Wysoczyzny przebiegają trasy przelotów wielu ptaków. Od naj­dawniej­szych dziejów tereny te zamieszkiwały różne lu­dy. Najstarsze ślady pobytu lu­dzi sięgają około 9000 lat p. n. e. Są to między innymi grodziska i osady, a także z później­szych wieków pozostało wiele zabytków kultu­ry materialnej.
Wysoczyzna Elbląska nie od dziś jest wielką atrakcją dla turystów. Do niewątpliwych atrakcji Wysoczyzny można zaliczyć  domy podcieniowe w Łęczu, Kamionku Wielkim i Hucie Żuławskiej, dawną rezydecję w Kadynach, dwory i majątki ziemskie w Zajeździe, Pogórzu, Połoninach, Bielanach i w Elblągu. Na Wysoczyźnie znajdują się liczne wsie. Wsią o bardzo bogatej historii, oddalonej zaledwie kilka kilometrów od Łęcza, są Kadyny. Najświetniejszy rozdział historii kadyńskich włości przypadł na koniec XIX wieku. Miejscowość z pałacem i parkiem oraz wspaniale urządzonym gospodarstwem - w tym stadniną  koni-stała się ulubioną letnią rezydencją cesarza Niemiec Wilhelma II. Rośnie tu pomnikowy dąb imienia Jana Bażyńskiego pamiętający czasu, w których żył jego "imiennik".
Od zachodu i północy rozciąga się piękny widok na Zalew Wiślany i Mierzeję Wiślaną.